Szczawnica to miasto uzdrowiskowe położone na pograniczu Beskidów Zachodnich i Pienin. W wyniku tego słynie z pięknych widoków, czystego, zdrowego powietrza oraz niezwykłych wód mineralnych.
Wody, które mają źródła w Szczawnicy, posiadają dużo minerałów. W wyniku tego korzystnie wpływa na organizm, trudzący się z nieżytem górnych dróg oddechowych, astmą, problemami z oskrzelami, przerwaniem lub suchością błon śluzowych.
W Szczawnicy bije aż 12 źródeł wód mineralnych.
Józefina
Najstarsza znana szczawnicka woda mineralna. Sugeruje się, że znana była jeszcze przed 1810 rokiem, ale pod inną nazwą. Obecna nazwa została nadana w 1828 roku na cześć współwłaścicielki Szczawnicy – Józefiny Szalay.
Jest to woda wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowa. Zaleca się ją kuracjuszom cierpiącym na nieżyt nosa i gardła, stany zapalne, problemy oddechowe występujące przy astmie, rozedmę płuc, a nawet stany zapalne. Prowadzone są również badania nad tym, czy rzeczywiście pomaga na nadwagę.
Wanda
Wanda to woda polecana w walce z chorobami wrzodowymi żołądka i łagodząca schorzenia dwunastnicy. Jest to również najlepsza woda dla alergików. Wykazano, że łagodzi objawy uczuleń i wspomaga przetrwał okres alergiczny, zwłaszcza wiosenny. Odkryta w 1867 roku. Zawiera dużo jodu – 2,11 mg jodu na litr.
Jan
Jan to woda podstawowa dla wody stołowej “Szczawniczanka”. Źródło zostało odkryte w 1869 roku. Polecana jest także do kąpieli, oraz przy problemach z drogach oddechowymi.
Pitoniakówka
Źródło tej wody mineralnej zostało odwiercone w 1952 roku, a w 1967 wykonano pierwsze prowizoryczne nieco ujęcie wody. Jak się okazało, woda z tego źródła ma największa zawartość dwutlenku węgla, spośród wszystkich wód w Szczawnicy.
Poleca się ją przy chorobach układu trawiennego i ogólnych problemach z trawieniem.
Magdalena
Historia odkrycia w 1939 roku wody mineralnej Magdalena jest dość niezwykłe. Źródło odnalezione zostało przez pensjonariuszy, przebywających w uzdrowisku przypadkiem. Główna zasługę miała przy tym Magdalena Kowcnacka z Ponikwy, po której źródło i woda zyskały nazwę Magdalena.
Jest to woda zawierająca dużo jodu – aż 7,81 mg na list, oraz 27 gramów składników stałych również na litr.
Polecana jest na niwelowanie obaj zaparć i problemy z drogami żółciowymi.
Stefan
Była już Józefina, woda upamiętniająca współwłaścicielkę Szczawnicy. Czas na drugiego właściciela, małżonka Józefiny Szalay – Stefana Szalaya. Źródło znane jest od 1822 roku.
Woda z niego zalecana jest przy objawach chorób górnych dróg oddechowych, jednak ze względu na skład chemiczny, nie zaleca się stosowania jej przy nadkwasocie żołądka.
Szymon
Zdrój został odkryty w 1840 roku. Jest to jedna z uboższych w składniki stałe na litr woda, gdyż zawiera ich jedynie 3,2 grama – podczas gdy Magdalena zawiera ich aż 27 gramów na litr. Nie zawiera ona jodu, jak większość wód ze Szczawnicy – jest to woda chlorkowo-sodowo-wapienna.
Polecana jest zwłaszcza kuracjuszom i rekonwalescentom cierpiącym na niedokrwistość.
Inne wody
Wymienionych zostało 7 wód, a na początku mówiliśmy o obecności 12 różnych wód leczniczych. Gdzie pozostałe pięć?
Cóż, mają one bardzo ograniczone działanie lub nie są tak szeroko stosowane jak te siedem najważniejszych. Zwykle stanowią one dodatek do innych wód wykorzystywanych w zabiegach lub stanowią część wody stołowej “Szczawniczanka”.
Gdzie skorzystać z danej wody?
W Szczawnicy, jak w każdym uzdrowisku, znajduje się kilka punktów, gdzie korzysta się z różnych wód, a także Pijalnia Wód Mineralnych.
Kuracjusze w pijalni “Magdalena” mogą skorzystać z wód Magdalena i Jan.
Z wód nazwanych na cześć właścicieli Szczawnicy, czyli Stefan i Józefina, możemy skorzystać w pijalni przy placu Dietla.
Woda Szymon, Wanda i Pitoniakówka są ogólnodostępne. Możemy z nich czerpać przy zejściu do kolejki krzesełkowej na Palenicę, w Parku Dolnym nad kaplicą i przy ulicy Skotnickiej.